Konya Günlüğü

Öncelikle trende insanlarla güzel sohbetler kurdum, kiminin bebekleriyle güldük. Kimiyle istemesekte duyduğumuz esprilerde göz göze gelip güldük.
Sonra tanıştığım kadın beni arabasıyla gideceğim yere en rahat ulaşabilmek adına durağa bıraktı. Adını bilmiyorum lakin trende yetenekli olduğuma kanaat getirip okul kazanabilecegimi söylediler sevindim tabii...

Sonra dolmuşa bindim istikamet Bosna hersek diye bir yer okul kampusu oradaymış.
21 yıllık insanım, 21 yıl Ankara'da yaşadım bir çok şehirde toplu taşıma aracına bindim ama böyle leş görmedim dolmuşta kadın yoktu zaten ter kokusu aracın içinde mesken edinmiş, esen rüzgarda dahii kokuyu alıyorsun.

Ama dolmuşcu abi ineceğim yeri söylecek 45 dakika yolun sonunda oturdum dolmuşta camdan kafami çıkarttım ama koku gitmiyor burnumda ciğerimde her yerime sinmis.

Sonra dolmuşcu abi bir müzik açtı su son yarimli olan müzik kalbimin tek sahibe filanli olan. Sevdiğim kadından ayrılmışım daha dün sınavı kazanamamışım T9 sınav yazınca hacettepe önerdi mesela bunun bile tribine girdim şimdi. Neyse abi dedim triplendirdin ha dedim daha yeni ayrılmışım zaten öyle mi ? Dedi hadi gel öne asil simdi triplenelim dedi. Başladık muhabbet etmeye o arada abi be dedim ben dolmuşta para topladım, muhabbet desen sürekli ederim , para ustu dağıttım ama bi sigara içmek nasip olmadı dedim. Abi hadi yak bende yakiyim dedi ona sigara ikram ettim. Abi müziği sağlam bi arabesk parçayla destekledi. Sonra arkaya donup arkadaşlar sigara içmek serbest herkes içebilir arkadasin tribini kutluyoruz dedi.
Sonra bi bebek gösterdi arabanın üstünde bu konsol tarafında bu bebegin yüzüne bak daha çok üzülürsün dedi tipi gör ağlamaklı kara kura bir bebek oyuncak tabii. Abi nedir anısı dedim ? 87 den beri var. Uzun hikaye dedi.

Durağa geldik ayrılık vakti geldi kardeş dedi. Bu bebeği gördüğün arabada ben varımdır, inşallah sınavı da kazanırsın dedi (tabii ben tiyatro sınavı için geldiğimden bahsettim.) Tesekkur ettim ve indim. Üzüldüm haa ne muhabbet dönerdi oysa daha.

Çocuklarla buluştuk kalacağım yerin önünde Erasmus House diye boktan bir yer bence. 20 TL + 5TL anahtar parası çıkışta almak kaydıyla kaldım çok küçük hareket alanı 2 ranza tanz adam büyük pencere 2 dolap 2 çalışma masası kyk deterjanı kokan çarşaflar bir nevresim, battaniye,yastıktan oluşan genel bir kyk aslında tuvalet banyo ortak. İlginçtir ortak mutfak vardı birde.

Ben otelde kalacaktım 70 lira ödeyip sonra çocuklarla kalmak istedim sabah duş almam gerek adama otelde kalıcam diye havlu almadim dedim gayri ihtiyari durumdan habersiz, adam abicim her odada havlu var diyince dalga geçtiğini nerden biliyim ?

Zaten odada priz yoktu telefonu şarj edemedim.

Bütün gece yeniden şehir dışının çok zor olduğunu ve ailemden uzaklaşmanın zorlayıcı olacağını düşündüm sınavı unutmuştum.

Sabah telefon alarm derken uyandım sınav yerine konservatuvara gittim.

Şan genel olarak bende iyidir. Harekette sıkıntım olur lakin hareketi doğru yaparım.
Şan iyiydi, müziği iyi söyledim,ritim 2 sefer denedim olmadı kafam bok gibi çünkü ve heyecanliyim. Sonra olması harekette olmadı.

Çok üzüldüm. Sahne sınavına girdim iyiydi bence. Lakin hızlı konuşuyorsun dediler iyi de bu yaşıma kadar duymadigim bir şey bu şok vefat ben tabii.

Sınav bitti neyse bence sürpriz olur. Konya'ya da sürekli taktığım küpeyi bıraktım düştü aslında. Ama Dilara küpesini verdi onu kullanıyorum. :)

Neyse merkeze gidicez bu sefer tramvayci abiyle başladık yol boyu muhabbette 10 kişi hic ücret ödemedik zaten kartımız da yok abi hoş sohbet çıktı bütün yol muhabbet aktı sonra nereye nasıl gideriz anlattı. Tramvay nasıl kullanilir öğrendim haa..

Sonra otobüse bindik tabii bu da beleş.

Otobüste gidiyoruz Meltem uyuyor hemen piç zihnim çalışıp şakaya odaklandı. Tüm arkadaşlar öne geçtik otobüs zaten pek dolu değil. Biz saklandık abiden rica ettim abi arkadaşı uyandır arkadaşların indi diye söyler  misin dedim ? Adam hazırmış zaten.
Meltem uyandı bütün otobus anladı zaten gülüyorlar abi hic ciddiyeti bozmadı. Sonra abinin sınava girse net alacağını konuştuk. :)
Abiye tesekkur edip gittik yemek yedik, parka geçtik yattık uyuduk kalktık ve su an Ankara'ya sanırım vardım binince başladım yazmaya simdi de iniyorum bende burda bitiriyorum.

Tüm insanlarla tanımadan konuşmak, biraz olsun dertlesmek çok iyi bir şey iyi ki yapabiliyorum bunu. Böylelikle bu isi neden istedigimi daha iyi anlıyorum...

Hoşça kalın. :D