24 Ocak ikibinondokuz perşembe saat sıfıraltı:sıfırüç
24 Ocak ikibinondokuz perşembe saat sıfıraltı:sıfırüç;
Odamda karanlıktayım, Zack Hemsey - The Way çalıyor...
Ne yapıyorum?
Hayatımdan giden zamanımın farkında mıyım?
Yaşamın benden aldıklarının bilincinde miyim?
Hedeflerime ulaşmaya çalışırken, takılıyor düşüyor ve kalıyor muyum?
Ne yapmak istiyorum?
Neler kazandım ve neler kaybettim biliyor muyum?
Yine buradayım çünkü düşüncelerimde yine yalnızım,
İçim buruk, duygularım, güvenim ve inancım kırık.
Sevdim,
Bir kadını yine sevdim, yine sevebilme cesaretini buldum ve denedim ve yine başarısız oldum.
Doğruyu bulana kadar da başarısız olacağım sanırım, başarısız olmalıyım, başarısız olmalısın.
Sevmek yaşamda bir hedefe giderken karşına çıkan zorluk ya da onun gibi bir şey tarifsiz. İnanmak gibi, bir Allah'a, enerjiye, doğaya, doğa kanuna inanmak gibi bir şey. Çünkü her şey sizi yanıltıp yalnızlaştırabiliyor şüphesiz.
Ben değilim sadece bu acıları çeken kişi ya da yalnızca ben olmayacağım. Sen, o, hepimiz çekiyoruz değil mi?
Kurtuluşu nerede arayacağız peki?
Ayrılışa ağlayışla mı? Yoksa ayağa kalkıp duygularla savaşarak mı?
Mutlaka savaşarak. Peki savaşacak dermanı nerede arayacağız?
-E, kendimizde...
Peki nasıl toparlanacak ve savaşacağız?
ya da
Hani "Yozlaşan aşkları; Sevginin gücüyle kırıp, Aşk’a inandıracağız!" diyordum?
Bir daha ve bir daha yeniden severek Aşk'a inandıracağız. Önce aşık olduğum meslekle, sonra yüreğimle...
Çok yıkıkça değil mi? Bence de.
Bu yıkıklık elbet yerini güldürecek zamana bırakacak ama burası benim defterim, acılarımla ve mutluluklarımla...
Odamda karanlıktayım, Zack Hemsey - The Way çalıyor...
Ne yapıyorum?
Hayatımdan giden zamanımın farkında mıyım?
Yaşamın benden aldıklarının bilincinde miyim?
Hedeflerime ulaşmaya çalışırken, takılıyor düşüyor ve kalıyor muyum?
Ne yapmak istiyorum?
Neler kazandım ve neler kaybettim biliyor muyum?
Yine buradayım çünkü düşüncelerimde yine yalnızım,
İçim buruk, duygularım, güvenim ve inancım kırık.
Sevdim,
Bir kadını yine sevdim, yine sevebilme cesaretini buldum ve denedim ve yine başarısız oldum.
Doğruyu bulana kadar da başarısız olacağım sanırım, başarısız olmalıyım, başarısız olmalısın.
Sevmek yaşamda bir hedefe giderken karşına çıkan zorluk ya da onun gibi bir şey tarifsiz. İnanmak gibi, bir Allah'a, enerjiye, doğaya, doğa kanuna inanmak gibi bir şey. Çünkü her şey sizi yanıltıp yalnızlaştırabiliyor şüphesiz.
Ben değilim sadece bu acıları çeken kişi ya da yalnızca ben olmayacağım. Sen, o, hepimiz çekiyoruz değil mi?
Kurtuluşu nerede arayacağız peki?
Ayrılışa ağlayışla mı? Yoksa ayağa kalkıp duygularla savaşarak mı?
Mutlaka savaşarak. Peki savaşacak dermanı nerede arayacağız?
-E, kendimizde...
Peki nasıl toparlanacak ve savaşacağız?
ya da
Hani "Yozlaşan aşkları; Sevginin gücüyle kırıp, Aşk’a inandıracağız!" diyordum?
Bir daha ve bir daha yeniden severek Aşk'a inandıracağız. Önce aşık olduğum meslekle, sonra yüreğimle...
“Ne için olursa olsun, hayatta kendimden ödün vermeyeceğim. Eğer birisi beni istemiyorsa bu onun kaybıdır. Bu dünyaya sadece bir kere geliyorum ve üzülüp sıkılarak, elimdeki tek geri alamayacağım en değerli şeyi kaybediyorum: ZAMANI. Onun için bundan sonra bu zamanı mutlu geçireceğim. Onla veya onsuz. Kendime olan saygımı kaybetmemek için her ne olursa olsun bunu başaracağım.
Ne olursa olsun, dimdik duracağım ve hayatıma devam edeceğim. Bunu yapabilirim,“
Çok yıkıkça değil mi? Bence de.
Bu yıkıklık elbet yerini güldürecek zamana bırakacak ama burası benim defterim, acılarımla ve mutluluklarımla...
Yorumlar
Yorum Gönder