Nerede o bayram çocukluğum ?

Yıllar yıllar önceydi. Yaşım belki ermez daha eskilere ama benim yaşadığım zamanda pek bir güzeldi amma...

Sabah olunca heyecanla kalkardık bayram sabahı,amaç harçlık toplamak. Arkadaşlarla akşam buluştuğumuzda oğlum bissürü para toplayabildim demekti.

Neyse,sabah uyanırdık heyecanla üstümde pijamayla dururdum annemleri uyandırırdım. Koşardım yanlarına,sonra onlar uyanırdı hep beraber kahvaltı yapardık,sonra herkes sırayla bayramlaşırdı. Sonra annemle babamın gözünün içine bakardım harçlık için (Babam hep 5-10 Lira verirdi harçlık,söz konusu yiğenler olunca ee.. hayliyle büyükte olunca onlar 20 Liraları onlar kapardı .) Neyse aldığımız ilk harçlığı tutardık sonra annem gelir üstümü giydirirdi. İstikamet büyük dayıya,onlarla bayramlaşırdık ne zaman gitsem dayım pek de harçlık vermezdi,sonra Bankaya giderdik ,Dedemlere çocukluğumun en fazla parasını aldığım insanlar ananem ayrı,dedem ayrı verirdi harçlığımı,arkasından da küçük dayım verirdi. Bu kadardı harçlık toplanmış artık istikamet ev !

Bir de nereye gidersen git o para alınınca diğer cepten para çıkartılır sayılarak üzerine konurdu. Her defasında uyarırlardı oğlum etme diye ama para dolu laaa :D

Neyse...

Eve dönerdik, direk bakkala sürpriz yumurta almaya , içinden çıkacak hediyeyi bekliyorum genelde 4-5 tane alırdım bazen içinden hep aynı oyuncağın çıktığı bile olurdu. Sinir !

Futbolcu kartları vardı onları alırdık...

Akşam oldu mu ?

Bekle ki misafir gelsin . Lan ne hikmetse kaç bayram geçti hala misafir gelmiyor sorun var galiba :D

Şimdi çok da bir şey değişmedi.

Artık annem gelip uyandırıyor. Üstümü kendim giyiyorum. Babam yok . Harçlığı yine küçük dayım,dedem ve ananem veriyor. Misafir yine gelmiyor , bütün gün tatil yapıyorum yatakta tertemiz.

Ama en çok aldığım harçlıklarla attığım havayı özledim...




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nörüyonuz ?

Sahtelikten uzak, mutluluklar.