-
Bir günün geleceğinin özlemini tadıyorum içimde,
Sıkıldım yaşamın ağır tadından.
Basit yaşamak, koşarken yorulmamak istiyorum...
Koşmaktan yorulmuş, sevmekten bıkmışım durumdan...

Hayatım dört bir yanımdan sıkıştırırken beni,
Biraz olsun oksijeni doldurmak istiyorum kendime,
Ne isterim ki yaşamaktan başka, emeklediğim yetmez mi ey hayat !

Sevdiğim sevmez,
Seveni sevmem,
Gönlümü tutamam aynı yerinde.

Tek şey isterim düzen ancak...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nörüyonuz ?

-
Son yazımı 6 Ağustos tarihinde yazmışım yani yaklaşık olarak 3 ay geçmiş 4. aya girecek neredeyse. Nörüyonuz ki la ? Yaşıyor musunuz ? Mutlu musunuz ? Yoksa hala kendi ayaklarınız üzerinde nasıl durursunuz onun hayalini mi kuruyorsunuz ? İyi yapıyorsunuz ha,güzel bu düşünceler. Peki ya geri kalanında Yaşıyor musunuz ? Mutlu musunuz ? Yaşıyorsunuz diyelim çünkü bilime göre nefes alıyor ve beyniniz bu yazdıklarımı idrak edebiliyor bu halde yaşıyorsunuz. Peki yaşıyorsanız mutlu musunuz ? Eminim sordukları zaman arkadaşlarınız falan hep "iyisinizdir" hele keyfiniz "keyfim yerinde kanka yaaa"dır cevaplarınız birde bir şeye ihtiyacın var mı ? "yok be ne olsun" ne biliyim olm olursa bir şey haber ver ha mutlaka hallederiz... Neyse ya bu ufak şeyleri geçelim peki biz neden mutsuzuz ya ? Biz istediğimiz için mi mutsuzuz yoksa mutluluğun formülünü mü bilmiyoruz ? Hayatın her anından tadını çıkartmayı bilmelisiniz!! Diyenler neredeler ? Evet,evet hayatın her an
Devamı

Sahtelikten uzak, mutluluklar.

-
Ne çok şey değişmiş kısa zamanda, insanlar, davranışlar, duygular, birliktelikler... Ne yapıyorlar acaba? Nasıl hissediyorlar kendilerini mutlu mu? Kazanmış mı? Yoksa kazanıyor mu? "İnsan kazanmak zordur, insan kaybetmek kolay." Derler hep aslında temiz gözüken, çabalayan insanı kazanmak kolaydır. O yüzden gözüken dedim, çünkü gözükür. Bir kabuktur, görüntüsü olan ama içi olmayan boş bir kabuk. Davranışları ve hareketleriyle yapmacık, sözleriyle suya yazmak gibi boş... Üzülüyor, anlam veremiyorum bu denli densiz davranışlara, yıkılıyorum insanlara. Birlik olmanın, birbirimize anlatacağımız onca güzel şeyler varken, düşman kesilmeye. Sapiens olmasaydık keşke, gerçi böyle insanlara Sapiens demekte hata etmiş olur muyum ki? Belki yeni bir türdür bu? Ama bir taraftan da hayır çünkü ancak düşünen bir varlık senin düşüncelerine ters düşebilir Sapiens'lerin mutlak doğruları olsaydı bugün ne ben bu halli düşünebilirdim ne de mutlak olanı bulmaya doğru bir yönelim olurdu.. S
Devamı